بررسی ناپایداری گرانشی ابرهای مولکولی لایه ای و رشته ای با وجود پخش دوقطبه

ناپایداری گرانشی یکی از فرآیندهای بسیار مهم در شکل گیری کپه های کوچک در میان ابرهای مولکولی مغناطیده می باشد. پخش دوقطبه، یا سوق یون ها نسبت به ذرات خنثی، به عنوان فرآیندی مهم در اتلاف انرژی و تضعیف کننده ی میدان مغناطیسی در مراحل اولیه شکل گیری ستاره ها می باشد. بدین منظور، اثر پخش دوقطبه بر ناپایداری گرانشی و شکل گیری کپه ها در ابرهای مولکولی را مورد بررسی قرار دادیم. هدف این پژوهش آن است که کپه ای شدن ابر مولکولی لایه ای و رشته ای را در اثر ناپایداری گرانشی مورد بررسی قرار داده و تغییرات چگالی ابر را بدست آوریم. بنابراین، ابر مولکولی خود- گرانش و مغناطیده ای را که به طور جزئی یونیده شده است در نظر گرفته و مسئله را در یک بعد فرمول بندی نمودیم. معادلات دیفرانسیلی حاصل را که غیر خطی بوده و همراه با مشتقات جزئی می باشند با بکارگیری روش اختلال حل کرده و روابط پاشندگی برای ابرهای مولکولی لایه ای و رشته ای بدست آوردیم. با حل عددی معادله مشخصه حاصل از دترمینان ضرایب اختلال، بر روی ناپایداری گرانشی ابر بحث کرده ایم. نتایج نشان می دهد که از لحاظ فیزیکی، پایداری سیستم در اثر پخش دوقطبه بخاطر نیروهای برخوردی ذرات یون و خنثی می باشد. همچنین مشاهده شد که در نواحی بیرونی ابر، ناپایداری از بین رفته و محیط پایدار می گردد و نیز با کاهش عدد موج ، یعنی افزایش طول موج، ناحیه ی ناپایدار افزایش یافته و قسمت پایدار ابر که موجب حرکت های موجی می شود، کاهش می یابد. با استفاده از نمودارهای پاشندگی، مشاهده می شود که سرعت انتشار امواج اختلالی، با افزایش ، کاهش می یابد. به عبارت دیگر، امواج اختلالی با طول موج های بزرگتر سریع تر حرکت خواهند کرد.